Kształcenie nauczycieli
Okres międzywojenny
Nauczyciele szkół powszechnych:
-
Seminaria nauczycielskie (5-letnie).
-
Pedagogia (od 1928r.).
-
Państwowe Wyższe Kursy Nauczycielskie (w 1920 r.) na ich bazie Instytuty Pedagogiczne i Nauczycielskie (dla absolwentów średnich szkół ogólnokształcących).
Kwalifikacje nauczycielskie=dyplom ukończenia seminarium+egzamin praktyczny na nauczyciela publicznych szkół powszechnych (po 2 latach pracy).
Ustawa z dnia 11. 03. 1932 r. :
-
Likwidacja seminariów nauczycielskich.
-
3 letnie licea pedagogiczne (po 4 latach gimnazjum).
-
Utrzymano 2 letnie pedagogia (po „dużej” maturze).
Nauczyciele szkół średnich – uniwersytety (wiedza merytoryczna) + Państwowy Instytut Pedagogiczny – przygotowanie pedagogiczne.
Kwalifikacje – państwowy egzamin nauczycielski:
-
wiedza fachowa z przedmiotów jakich kandydat miał nauczać
-
przygotowanie pedagogiczne w PIP
W 1924 roku wprowadzono magisterski system nauczania.
Po 1924 r. warunkiem dopuszczenia do egzaminu było:
-
obywatelstwo polskie
-
nieskazitelność moralna i zdolność fizyczna do zawodu
-
stopień magistra
-
dwuletnia praktyka nauczycielska
-
dowód praktycznej umiejętności prowadzenia zabaw i gier ruchowych.