Od 1981 r. wizytator przestał istnieć w szkole. Powołano nauczyciela doradcę.

Zadania doradców metodycznych:

1. udzielanie pomocy i porady w zakresie danego przedmiotu: konsultacje zbiorowe, indywidualne, obserwacje zajęć, propagowanie i wdrażanie nowych metod, konferencje przedmiotowo – metodyczne, materiały metodyczne dla nauczycieli

2. wprowadzenie wzorowego gabinetu metodycznego

3. doradca jest obecny w trakcie wizytacji przez władze szkolne

Do roku 1990 najbardziej popularne stały się:

• Konsultacja – zasięganie opinii u fachowców, udzielanie rad, wskazówek, wyjaśnień przez rzeczoznawców, pełni funkcje doradczą i diagnostyczną.

• Konferencja – zbiorowa forma doradztwa, powinna składać się z części teoretyczno – naukowej i praktycznej.

• Lekcje pokazowe – forma praktyczna, odbywa się podczas konferencji, konsultacji.

Podstawy prawne organizacji i działalności doradztwa metodycznego:

• Ustawa z dnia 07.09.1991 r. O Systemie Oświaty (Dz.U. Z 1996 r. Nr 67, poz. 329).

• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 23.04.2003 r.

• Rozporządzenie z dnia 02.11.2000 r. w sprawie kryteriów i trybu dokonywania oceny pracy nauczycieli.

• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 11.05.2000 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli.

Kto może być doradcą metodycznym?

Mogą być zatrudnieni nauczyciele w publicznych szkołach/placówkach posiadający:

• kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska nauczyciela

• stopień nauczyciela mianowanego lub dyplomowanego

• co najmniej 5-letni staż pracy